بافتهای من

زندگی درست مثل نقاشی کردن است.خطوط را با امید بکش؛ 

اشتباهات را با مدارا پاک کن؛ 

قلم مو را در صبر زیاد غوطه ور کن، 

و با عشق رنگ بزن…

اندوهم را تو برطرف مے کنے …

فریادم را تو جواب خواهے گفت …

دستهایم را تنها تو خواهے گرفت .

همیشه و وقتے با شکسته هایم

دست بالا گرفته مے گویم :

” ربـــــنا آتنـــــا

حکایت گنجشکی که با خدا قهربود !⭐ روزها گذشت و گنجشگ با خدا هیچ نگفت.⭐فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت:⭐می آید ؛ من تنها گوشی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی هستم که دردهایش را در خود نگاه میدارد.⭐و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست.⭐ فرشتگان چشم به لب هایش دوختند …⭐گنجشک هیچ نگفت … و خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگینی سینه توست.⭐گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم، آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام.⭐تو همان را هم از من گرفتی.⭐این طوفان بی موقع چه بود؟ چه می خواستی؟⭐لانه محقرم کجای دنیا را گرفته بود؟؟؟⭐و سنگینی بغضی راه کلامش را بست …⭐سکوتی در عرش طنین انداخت.⭐فرشتگان همه سر به زیر انداختند.⭐خدا گفت: ماری در راه لانه ات بود.⭐باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند.⭐آن گاه تو از کمین مار پر گشودی.⭐گنجشگ خیره در خدائیِ خدا مانده بود…⭐خدا گفت: و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی!⭐اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود. ناگاه چیزی درونش فرو ریخت …⭐های های گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد …قرآن کریم / سوره بقره / آیه 216چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آنکه خیر شما در آن است؛ و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. و خدا می داند، و شما نمی دانی.

.تمامِ آدمهايى كه از ارتفاع ميترسند…

يك روز…

يك جا…

يك لحظه…

داشتند سقوط ميكردند و دستشان را به اميدِ گرفته شدن دراز كردند…

اما نبوده دستى…

نبوده تكيه گاهى…

و طورى با سر زمين خوردند…

كه حالا از يك پله ى نيم مترى هم ترس دارند…!

هواى اين آدمها را بايد داشت…

اگر دستشان را نميگيريد…

هُلشان هم ندهيد…!