بافتهای من

پرسیدم:هدفت اززندگی ڪردن چیه؟گفت:عشق وحال! 

ادامه داد: عشقےڪه باخدابشه ڪرد چه حالےمیده.

ای که می‌دانی ندارمغــیر درگاهت پناهی

دیگر از من برنگردان روی خود،

گاهی «نگاهی» … !

هیچ وقت قرص هایی کهحال آدم را خوب می کنند

جای خوبی هایی که

دل آدم را قرص می کنند

را نمــی گیرد … !

بر هر زیبایے کہ نگریستماز شهادت

زیباتر نبود.

شهادت بال نمیخواد 

حال میخواد

غرق شدم …!غرق شدی …!

غرق شد …!

من در روزمرّگے

تو در بے ڪرانہ ے شـــــهادت

مادرت در دریاے خون دل 

برگرد !

و نجات غریقمان باش