بافتهای من

کم نخواهد کرد اشکم چیزی از بار گناهمن که خود آگاهم از سنگینی پرونده‌ام

من آمده ام خسته ام از این همه غربتای کاش که امضا بکنی نامه ی مشهد
ای کاش که آزاد کنی این دل غمگین

تا باز هم آدم بشود این پسر بد …!!!

شبانه گریه کنی تا دوباره صبح شود؛

که صبح گریه کنی 

تا دوباره شب برسد!

که هی سه نقطه بچینی

اگر… ولی… شاید…

کسی نمی آید،نه! 

کسی نمی آید…!

در هوای این شهر آلوده به گناه خفه میشدیم،اگربوی عطرشهدانبود…

اذان یعنے هشدار زنگ دلم،به صدادر آمده که قرارے است

بین من ومعشوقم….