بافتهای من

مرا از دورها

تماشا کن!

من از نزدیک

غمگینم…!

جاے دل ڪندنجان بخواه از من

من ڪه میمیرم

براے زندگے با تو …

دیگه‌نیست 

دل به هركس‌كه سپردیم پریشانتر ساختاین قیامت كده را هیچكس آباد نكرد … !

دیگر قدم زدنکفافِ غمم را نمی دهد

خوشا به حال کسی که

گـــریه را بلد است…!

ميــروم خانه بسازم بــغلِ قبرستانتا كه نعشم نشود باعثِ سربارِ كسى