بافتهای من

لعنت به دری که بین علی و فاطمه

جدایی انداخت…

مارا از غم دنیا،همین ندیدنِ تو بس است…

همین شب هاست که علیباخود زمزمه میکند،ای کاش

کوچه

سیلی

دَر

پهلو

همه خواب بودند!

حالا نیمه شب هایعلی پر از دلتنگی است،

وچاه بی آبی که با اشک های مولا،

پر از آب میشود…

فاطمیه است،از فاطمه(س) بخواهیم

به حق گریه هایی که بر

فرزندش حسین ریخته ایم،

زیارت “شش گوشه” را نصیبمان بکند…